We gaan met z'n allen door een heftige periode, sinds eind oktober lijkt het wel of de wereld sneller draait.
Mensen voelen de nieuwe aarde komen en en lijken van zich af te gooien wat niet past in dat nieuwe leven.
Natuurlijk is het zichtbaar in het journaal, de opstand tegen dictators in de Arabische wereld, de occupy beweging, en de verwoede pogingen om Europa één te laten blijven...
En zoals altijd, als dingen in het groot gebeuren, dan gebeuren ze ook op het kleinere persoonlijke vlak.
Banen die niet meer lijken te passen, vriendschappen die niet voeden, relaties en huwelijken lijken hun levensduur gehad te hebben, en ook binnen families worden relaties opgeruimd...het zijn geen kleine veranderingen nu, en het brengt een hoop pijn en verdriet voort. (ik wil met je wedden dat een heleboel kerstvieringen helemaal niet vredig en sereen zullen zijn)
Das allemaal goed en nodig, wat opgeruimd moet worden, daar is het nú de tijd voor. Zo is het..
Al dat verdriet, opruimen, alle triestheid en pijn blijft alleen niet in ons, het is overal voelbaar, het is tastbaar.
Ga ergens naartoe waar veel mensen zijn , en je kunt het voelen, echt vóelen dat je tot je knieën door verdriet waadt...op sommige plekken staat het tot je kin.
Stel je dat eens letterlijk voor.
En denk dan eens aan de kinderen....bedenk hoe lang ze zijn, lopend of in hun buggy's..zij zijn op knie-hoogte!
Hoeveel kinderen ken je die ziek zijn geworden de laatste twee weken? Hoeveel hadden last van buikpijn? Overgeven...misselijk?
Voor de hele gevoeligen (en dat zijn er érg veel) is de wereld nu een moeilijke plek om te zijn, ze helpen, bedoeld of onbedoeld mee aan het proces, aan deze transformatie, deze shift.
Ik vraag iedereen, alsjeblieft maak ze hier bewust vrij van, neem de verantwoordelijkheid voor je eigen shi(f)t, claim het, maak duidelijke beslissingen, kies ondubbelzinnig wat je wilt!
Love ya,
Inge
Geen opmerkingen:
Een reactie posten