zaterdag 30 juni 2012

Hobbelig ritje! (Nederlands)


De laatste dagen was het een hobbelig ritje...met alsmaar toenemende zonne-activiteit - op de 28 en 29e zelfs twee felle M-klasse flares en een hele bult C-klasse - is het pas de laatste uren weer een beetje kalm aan het worden. Maar het zou me niet verbazen als het weer opvlamt, want het is er op de een of andere manier gewoon tijd voor. Er zijn een paar veelbelovende zonnevlekken...die gepaard gaan met een veelbelovend gevoel.
Niet wetenschappelijk onderbouwd...alleen maar een gevoel..als een enorme ondertoon...een drum-roll die we niet kunnen horen met onze oren, maar wel in onze onderbuik.


Twee dagen geleden was ik bij het concert van de Red Hot Chili Peppers, en op zeker moment ging Chad, de drummer zijn (geweldige) jam solo ding zitten doen, en na een poosje kwam Flea - de funkiest of funky bassmasters - erbij en sloeg een toon aan op zijn bas, waarschijnlijk de laagste noot op het instrument, en speelde slechts die ene toon....die regelrecht naar mijn hart en ziel ging, het leek wel of het alle liefde op de wereld wakker maakte! Wat een ervaring! Die ene toon maakte de hele reis al de moeite waard.
Nou..dat is dus hoe voor mij nu de universele energie ook aanvoelt. Een toon vol verwachting, een diepe diepe aanraking van pure liefde.
En ja, dat maakt de hele reis de moeite waard.

Voelt dit voor jou ook al een reis? Dit leven op Aarde? Dot fysieke leven leiden? Mens zijn?
Het is een reis...soms zit je vast in het verkeer, soms sta je in de rij, je kunt je bagage kwijtraken en het hotel kan flink tegenvallen. Maar...kijk es naar het waanzinnig mooie uitzicht, elke geur is een avontuur, elke nieuwe smaaksensatie een reis op zich! Je kunt zwemmen in de oceaan, baden in de zon! En de mensen!
De wonderlijke, verwonderende en verwonderde mensen!
Is het niet allemaal een wonder?
Hobbelig of niet?
Voor mij is het dat zeker...en al krijg ik soms blauwe plekken van dat gehobbel, ik zou er niets van willen missen!!

Ik wens je een wonderlijk, magisch en geweldig weekend!
xx
Inge



Bumpy ride! (English)

The past days we have had a bumpy ride...with solar activity growing stronger and stronger - on the 28th and 29th even some rather fierce M-class flares, and loads of C-class flares - and just the past few hours it seems to be settling down a bit. Though it would not surprise me if the energy flares up again, cause it seems the right time for that. There are some promising sunspots...and a promising feeling goes along with that.
Nothing scientifically based...its just a feeling...like there is this huge undertone...a drum-roll we can not hear with our ears, but that we can fee in our gut. 


Two days ago I was at a Red Hot Chili Peppers concert, at some point Chad, the drummer was doing his (awesome) jam solo thing, and after a while Flea - the funkiest of funky bassmasters - joined in with just this one tone from his bass...probably the lowest sound on the instrument...and he played just  that one tone....it went straight to my heart and soul and core...it shook up all the love in the world it seemed! What an experience!! That one tone alone would have made the trip worthwhile.
Well..anyway...this is kinda what the universal energy feels like too. One tone of expectancy...one deep deep touch of pure love..
And yes..this too makes the whole trip worthwhile...

Doesn't it feel like a trip to you? This living on Earth? Living a physical life? Being a human?
Its a trip...sometimes you get stuck in traffic, sometime you wait in line, you may loose your luggage and the hotel might not be all that. But...look at the amazing views, every new smell is an adventure, every new taste is a journey in itself! You get to swim in the oceans, you get to bathe in the sun! And the people! The wonderful people, the wondering people, the wonderous!
Isn't it all just a miracle?
Bumps and all?
To me it sure is..and even if some of the bumps give me bruises...I wouldn't have it any other way!!

Have a great miraculous wonderful awesome weekend!!
xx
Inge

dinsdag 26 juni 2012

Kapot! (Nederlands)

Na mijn laatste blog werd het me duidelijk dat ik absoluut niet de enige ben die effe stuk zat.
Emotioneel, maar zoals dat vaak gaat, ook op het materiële vlak. Eerst kwam er een idioot hoge rekening om onze auto rijdende te houden, toen werd ik dit weekend echt ziek, kostmisselijk, letterlijk..vanuit mijn tenen, alles eruit gegooid. Toen moest ik aldoor maar huilen en voelde me zielig en verlaten (het hielp niet dat mijn geliefden wel iets leuks aan het doen waren) ..toen overleed mijn laptop en wilde mijn wasmachine niet meer centrifugeren. ..snap je het?
Ik wéét dat je het snapt, want ik kreeg een lading mails van jullie!
OMG..we zijn echt één he?

Velen van ons zijn zooo moe...moe van het ascensie proces, moe van de verandering, moe van het loslaten, moe van al dat getransformeer..BLEH!
En ja, omdat we allemaal energie zijn, en alles energie is, reageert de energie om ons heen ook...dus wij kapot, spullen kapot. Zo simpel is het.
Simpel?
Ja..echt..het is simpel!
Weet je..we denken dat we, omdat we op het spirituele pad zijn en bewust enzo, dat we ons als enegelen dienen te gedragen...vredig, vroom en sereen.
Maar heb je 'Michael' met John Travolta als aartsengel Michael gezien?
Niet? Doe jezelf een plezier en vind em, je zult op zijn minst geamuseerd zijn en misschien wel geïnspireerd! 
Want, deze Michael beantwoord helemaal niet aan dat beeld van de serene engel.
Hij rookt, drinkt eet veel te veel suiker en houdt van de liefde! (ja, dát is pas een bron van inspiratie!)

Ik bedoel niet dat je nu dronken moet gaan worden (zou beetje vreemd zijn als ik dat zei, want ik drink en rook niet) maar ik bedoel dat je je es zou moeten laten gaan!
Houd jezelf niet tegen, laat het eruit (ook als dat tranen zijn nu..dat is ook goed) wees extrovert, ga dans-lopen!

Wees gelukkig!

Waar werd je als kind gelukkig van? In bomen klimmen? Lammetjes knuffelen? Zandkastelen bouwen? Verven, tekenen? Dans, zing en doe zo gek als je kunt!
Ga naar de supermarkt en maak oogcontact met alle ukkies in buggies, lach naar iedereen, eet chocola en ijs als avond eten!
Het leven is te kort om ongelukkig te zijn!
Heb een geweldige dag!!

Liefs
Inge

ps; mijn wasmachine heeft vanmogen prima gecentrifugeerd en het is me zelfs gelukt deze blog op mijn laptop te typen.
Who's in control now!!


Breaking down (English)

After my last blog, its absolutely clear to me that I am not the only one thats having this break down; emotional, but as it often goes, it shows up in the material too. First we got a humongous bill to keep our car on the road, then I got really ill this weekend, nausea and (pardon) puking my gut out...till there was nothing left I suppose. Then I cried about just absolutely everything, felt very alone and miserable (didn't help that my loved ones were all out doing someting that was fun) ..then my laptop dies and my washingmachine would not tumble dry anymore..you get the picture?
I know you get the picture, because I got an avalanche of emails of you all!
OMG...we really are ONE aren't we?

Many of us are sooo tired...tired of ascension, tired of change, tired of letting go and transforming ...BLEH!
And yeah, since we are all energy and everything is energy, the energy around us reacts to that too...so..we break down, stuff breaks down. Its as simple as that.
Simple?
Yes..really...it is!
See...we all think that, since we are on this spiritual path and consiouss and aware,, that we should be angelic somehow; angelic..like an angel...peacefull, devout, sereen.
But have you seen 'Michael' with John Travolta as the achangel Michael?
If not..find it, it will at the very least amuse you, and at best inspire you lots! See, this Michael is not at all answering to our idea of a serene angel.
He smokes, he drinks, he eats lots of sugar and loves to make love! (yeah, now there's my kind of inspiration!)

I'm not telling you to go get plastered (would be kinda weird coming from me since I don't drink or smoke) but I am telling you to let go!
Don't hold yourself back, let it all out (even if its tears for now, thats okay too) be extroverted, go dance walking!!

Be happy!!


What made you happy when you were a child? Climbing a tree? Cuddeling little lambs? Building a castle of sand? Painting, drawing? Dance, sing and be as silly as you can be!!
Go to the supermarket and make eyecontact with kids in strollers, smile at everyone, eat chocolate and icecream instead of dinner!
Life is just too short to be miserable.
Have an awesome day!!!


Love
Inge

ps; my washer tumble dried just fine this morning, and I even managed to squeeze this blog out of my laptop.
Who's in control now!


vrijdag 22 juni 2012

Oh wat is het stil..(Nederlands)



De zonneschijf heeft momenteel geen vlek van betekenis..geen flares, geen cme's...een stille lijn, onder c-niveau.
Op emotioneel gebied daarentegen is het helemaal niet zo stil. Het lijkt wel alsof mensen óf heel blij en in balans zijn, óf heel verdrietig en uit balans. Of allebei..dat kan natuurlijk ook :-))
Voor mij is dat zo. Wat? Nou..alles tegelijk!
Ik weet dat alles goed is, maar ik heb er moeite mee om het écht te weten.
Zoals Dee (Wallace) zou zeggen; ''Ga naar je hart'' , maar om heel eerlijk te zijn, ik weet vaak niet of het mijn hart is waar ik naar luister, of mijn hoofd dat net doet alsof het mijn hart is.
Nou..das een lekker cirkeltje om in rond te draaien!

Gister bevond ik me echt in een duikvlucht naar diepe wanhopigheid. (zal je de details besparen)
Het gevoel dat niets ergens toe leidt, alles leel even zinloos en het gevoel van totaal waardeloos zijn. (zucht..wanneer komt dáár es een einde aan?)
En ik wéét dat het in mijn hoofd zit, dat het een kwestie is van een andere richting nemen..ik kon alleen de discipline niet opbrengen om mezelf er ook daadwerkelijk toe te zetten. (want het stemmetje van het drama roept natuurlijk meteen, 'het heeft tóch geen zin')
Met een beetje hulp (dank je Jarrad!) realiseerde ik me dat wat er aan ontbreekt is plezier.
Plezier op mijn 18e was uitgaan met vrienden, drinken, roken dansen...het feestelijke nachtleven.
Op mijn 28e ontmoette ik mijn man, waar ik twee superkinderen mee creëerde, we werden mam en pap..en dat was heerlijk.
Toen ik ongeveer 38 was ging ik mijn spiritualiteit maar es serieus nemen en deed ik cursussen, workshops, leerde van alles en begon mijn eigen praktijk.
En nu, ongeveer 10 jaar later...heb ik geen idee wat ik wil, wat te doen of wie ik ben in deze fase van mijn leven.  
Mezelf opnieuw uitvinden dus?

Om te beginnen zoek ik een nieuwe definitie van plezier. Wat is plezier op je 47e? Dat is toch volslagen belachelijk, ik heb geen idee!
Ik drink niet, rook niet en de gedachte aan de hele avond dansen maakt me bij voorbaat al moe. (dat is erg...ik ben toch zeker geen 74?)
Ik hou hou hou van schrijven, maar dat telt niet als plezier...ik, alleen achter mijn laptopje, ratelende toetsen.
Dacht et niet nee..
Denken..ik denk eigenlijk dat ik niks opschiet met denken, dus ik ben gister maar begonnen aan mijn totaal verwilderde tuin...eindelijk...niet denken, alleen maar doen en zijn...en dan vindt inspiratie mij wel?
Wat denk jij?

Liefs,
Inge









Its oh so quiet (English)

The sundisk has no signifigant spots on it...no flares no cme's...its flatlining below c-level.
On the emotional level however its not so quiet. It seems that people are either very happy and balanced or they are very sad en off-balance. Or both..there is always that..:-))
For me personal...I am. What? Well, all of it!!
I know that everything is good, but i'm having one heck of a difficult time knowing it...really knowing it.
As Dee (Wallace) would say; 'Go to your heart' , but to be honest with you...i'm not always sure its my heart I hear, or my brain pretending to be my heart.
That'll keep you going round in circles!

Yesterday I was in kind of a tailspin into the abyss of depair. (I will spare you the details)
Felt I wasn't going anywhere, nothing was adding up to anything, a total feeling of unworthyness. (darn..when will thát ever end)
And I know that that is all just a mindthing, I know its a matter of directing it differently...I just could't find the discipline to make it so. (cause the voice of drama imediatly shouts out; 'Its not gonna help anyway!')
With some help (thank you Jarrad!) I realised what I need is fun.
Fun at 18 was going out with friends, drink and smoke and dance a lot...the party time nightlife.
At 28 I met my husband and we created two awesome kids and became the mom and the dad, loved that.
At the age of 38 I finally decided to finally be seriously spiritual, do the courses, the workshops, educate myself and start my own practise.
Now..another 10 years later..I have no idea where to go, what to do or how to be at this stage of my life.
So, reinvent myself?

First of all, I need to re-define fun. What is fun at 47? Isn't that totally ridicilous? I have no idea!!
I don't drink, nor smoke and dancing all night..even the thought wears me out. (thats horrible..i'm not 74 am I?)
I love love love to write...but does that count as fun? Me ratteling away at the keyboard all alone?
Don't think so huh.
Thinking...I don't think that thinking is gonna get me any answers, so yesterday I started work on my (totally gone beserk) garden again...finally...stop thinking, just do and be...and probably inspiration will find me?
What do you think??

Love
Inge


woensdag 20 juni 2012

'Living your house' (English)

Wrote a blog for one of my favorite websites www.earthship.com:

''Ever since I watched the first Pippi Longstocking movie I knew that I loved a house that is not normal.
She lives in a villa that in English is called 'Villa Villekulla', not just an awesome house on the outside, but just as fresh and authentic on the inside.
The furniture is unique, all with wonderfull playfull but natural -lovingly made - details, all made for actual using.
And the way that Pippi makes use of the house was great too; sliding down bannisters, climbing the roof, horse on the porch, monkey as companion...''

Wanne read the rest of this blog?
Go to:
http://earthship.com/living-your-house.html

Inge

maandag 18 juni 2012

Het pijnlichaam (Nederlands)

Afgelopen week had ik het met een vriendin over het pijnlichaam en gister - toen het Nederlands elftal zich uit het EK voetbalde - zag ik een heleboel pijnlichaam in actie, en vind het echt fascinerend.
Eckhart Tolle definieert het pijnlichaam als:''De verzamelde en onverwerkte, pijnlijke emotionele herinneringen die we allemaal met ons meedragen''
Dus, het is bijna een schaduw persoon van onszelf, ontstaan uit alle pijnlijke situaties die we zijn tegengekomen in ons leven, het is gewoon een hele entiteit...een soort van monster eigenlijk.
En zoals dat gaat met monsters...deze moet ook gevoed worden.
Waar voedt zo'n monster zich mee?
Het voedt zich met meer pijn!
En dus - bang voor het monster als we zijn - gaan we op zoek naar voedsel voor dat pijnlichaam.

Nogal wiedes dat dit monster het niet goed doet op liefde en harmonie, daar zitten geen voedingsstoffen in.
Het is een manipulerende schreeuwlelijk en zijn favoriete zin om keer op keer in je oor te schreeuwen is '' Ik ben niet goed genoeg''.
Dat maakt wel dat je op zoek gaat naar voedsel! Het heeft je nodig om dat te vinden (zo nodig te creëren) in de vorm van: pijn, angst en negativiteit.
Dus zoeken we relaties die daar voor zorgen, hebben we gesprekken of ruzies die dat stimuleren, en creëren we drama dat de perfecte voedingsbodem vormt.
Dan gooien we onze handen in de lucht en roepen; '' Waarom overkomt mij dat toch altijd!''
Nou..omdat we denken dat we dat nodig hebben..want daar overtuigt het pijnlichaam ons we van, want dat pijnlichaam wil overleven!
Als we niet herkennen dat we dit monster als gezelschap hebben, als we onszelf blijven vertellen dat we nu eenmaal zo zijn, en als we het onderscheid niet leren maken....dan moeten we het blijven voeden.

De vrouwelijke reactie van; '' Waarom overkomt mij dat toch altijd'', heeft ook een mannelijke tegenhanger en dat is; '' Hee, zo ben ik gewoon, deal with it!''
(de dagelijkse soaps zijn een pefecte workout voor ons pijnlichaam!)
Beide uitspraken komen voort uit het monster...het is de brul van het monster. (en loopt hand in hand met het ego waarschijnlijk)
Als deze mensen zich bewust zouden zijn van het pijnlichaam, zouden ze waarschijnlijk iets zeggen als; '' Ik weet dat ik in de grip ben van mijn pijnlichaam en dat maakt het moeilijk om liefdevol en open te zijn'' of; ''Ik vind het moeilijk om op mijn basis te vertrouwen want het pijnlichaam is zo sterk''
Denk je dat het monster dan nog lang zou overleven?
Zou het dan uiteindelijk niet gewoon de hongerdood sterven?

Dus, als we nou allemaal het bewustzijn hiervan es flink lieten groeien...bewust zijn van het monster in ons zelf, onze partner, kinderen, ouders..iedereen.
Probeer er maar eens een paar dagen op te letten..luister..kijk hoe ze met elkaar praten, ruziën, waar ze op reageren.
Spreken ze vanuit het zelf, of is het monster in actie?
Let goed op wat je zelf zegt, en vanuit welk van de twee jij spreekt, ben jij het (waarschijnlijk liefdevol) of is het het pijnlichaam (waarschijnlijk vanuit angst).
En denk niet dat je het pijnlichaam zomaar weg kunt sturen, het hoort bij je zolang je niet volledig vanuit bewustzijn leeft. Dat is niet erg, laat het zijn wat het is..maar voer het niet!
Wees je bewust...en mocht het zich toch roeren, doe wat Cesar Millan doet..je zegt; '' TSHHH', zorg dat het 'calm submissive' is, en wees je eigen ' packleader'!


En zo is het.

Liefs
Inge
 

The Painbody (English)

Last week I talked to a friend about the painbody and yesterday -when the Dutch soccerteam soccered themselves out of the European Championship - I saw a lot of painbody movement again, and I find this so fascinating.
Eckhart Tolle defines the painbody as: ''the accumulation of unprocessed, painful emotional memories that we all carry around with us''
So..its almost like a shadow person of us, created out of all the painful situations we ran into in our lives, its like its own whole entity..kind of a monster really.
And as mosters go..this one also needs to be fed. 
What does it feed on? 
It feeds on more pain!
And - scared of the moster as we are - we find situations that are food to the painbody.
Well..obviously this monster does not thrive on love and harmony, it finds no nutrition in that.
It's a manipulative loudmouth and its very favorite thing to tell you, time and time again: '' I'm not good enough''.
Now that will make you find its nutrition! It needs you to find (and create if necessary) pain, and fear and negativity.
So we get into relationships that provide food for it, we find conversations and arguments to feed it, we create drama to have it fiest on.
Then we all throw our hands in the air and say; '' why does this always happen to me!''
Well..because we think we need it...the painbody fools us into believing that we need it, because it wants to survive!
If we do not learn to recognise that we carry this hungry monster around, as long as we keep telling ourselves that this is who we are, and we don't learn the destinction...we will keep having to feed it.

The mostly feminine reaction of '' why does this always happen to me'', has a male counterpart aswell and that is; ''Hey thats just who I am, deal with it!'' 
(daily soaps are the perfect workout for our painbody!)
Both statements are mostly born out the monster....its a growl of the monster. (holding hands with the ego probably)
If both of these people were aware of the painbody, they would probably say something like;'' I know that my painbody has a tight grip on me and that makes it so hard for me to be open and loving'', or ; '' I find it really hard to trust myself basically, because the painbody is so strong''
You think that the monster could survive for a long time? Would it not just starve to death?

So, wouldn't it be nice if we all grew some awareness about this monster? In us, in our partners, kids, parents, friends...anyone.
Try it for a few days..listen, look at how people talk to eachother, argue, what hurts and makes them react.
Do they speak from the self...or is it the monster in action?
Look at and listen to yourself...is it you speaking (probably exclusively from love) or is it your painbody (probably exclusively from fear)
Don't think you can just dismiss the monster, its a part of you as long as you don't live fully consciouss. Thats nothing to worry about, its fine, let it be..just don't feed it!
Try to be aware ..and if it does rear its ugly head, just do what Cesar Millan does..tell it to ''Tsshh'', get it to be calm submissive and be your own packleader!!

Make it so!
Love
Inge

donderdag 14 juni 2012

Venus weekend! (English)

We are going to experience quite the weekend!
The past week we have had a constant wave of C-flares with the odd M-class flare here and there. Yesterday there was an exeptional M-flare, its started around 11.30 UT ( 13.30 local time) it climbed up to M1, not very intens, but then it took untill 22.00 (midnight local time) before it was back at C-level. (where it stayed for some houers) Since then we have gone back to the wave of C-flares. (all in all 17 the past 24 houers)
The CME (coronal mass ejection) is coming our way (hits Venus and Mars too) and will be effecting us the coming weekend. On www.spaceweather.com they say a 30% of that happening, but the sensitive ones among us know its way bigger then that.

Thats a lot of numbers and facts, but what does this all mean? It may be tough on electronics and satellites but more important..how will this effect us?
After all the discharging and discarding and letting go, its time for the opposite motion now, time to recharge!
To me it feels like its very calm, like the energy has retracted some, just like the sea retracts before a big wave hits the shores.
So a wave is coming. Its not going to be huge, not as a sudden jolt, so we will not be knocked of our feet as easily...its more of a durable charge.
(even if you do get knocked over...you have time to scramble up and try again)
That still doesn't tell us how it will effect us though.

There is no 'one effect for all' because we live on the planet of free choice.
So, how this weekend will be for you is a choice..just as every reaction to anything is your choice. 
We - ofcourse - have had that choice with all the flares we have felt in the past, but something has changed.
The Venus transit has indeed brought forth the coming of the feminine.
The struggle that has to do with the feminine versus the masculine, is surfacing. (and that is not just men and woman..because as we know everyone has both elements in themselves)
This means that a lot of us are finding a new balance and for that to happen, we feel the disbalance.
The surpressed parts of us are surfacing.
All that we are not is coming up, to make place for what we are, again.

My advice in this...is to celebrate all that you are. 
Love all that comes up...even the stuff that you are discarding, love it anyway, it has probably served you in the past.
Be the feminine principal, love the nurturing side of you to guide yourself through this.
Everything and anything that will come up needs your loving attention.

As I said, Venus and Mars will be hit by the CME too..the feminine and masculine planets!
So..this weekend will definitly be about that balance.
Don't fight with your self, don't fight with your partner (ultimately the same energy anyway) ...anything that comes up..handle with loving care.
Do unto others as you would have them do unto you...and take that litteraly. If you want someone to treat you a certain way...treat them that way, if you want more respect or attention, give more attention and respect. If you want love..give love.
You'll see...works like a charm!

So, knowing that the weekend might be bumpy and intens, here is what I would like to ask you to do; please make a consciouss effort to smile at people. People you meet, people you pass..everyone.
Your smile might just give them exactly the strenght to help them through.
Your smile may just give them the love they need to be loving to others.
Lets make the world a better place?
Espavo, have a loving weekend!

Inge

photograph by Frank Moore










Venus weekend! (Nederlands)

Dit zal me het weekendje wel gaan worden!
De afgelopen week hebben we een constante golf van C-flares gehad, met hier en daar een M-klasse flare.
Gister was er een zeer ongewone M-flare, het begon om 11.30 UT (13.30 Nederlandse tijd) en klom langzaam op naar M1 kracht, das niet heel intens, maar het duurde tot 22.00 (middernacht lokale tijd) voor de kracht afnam tot C niveau (waar het een paar uur op bleef hangen) Sinds die tijd zitten we weer in een golf van C-flares. (17 tot nu toe het laatste etmaal)
De CME (coronal mass ejection) komt onze kant op (en raakt ook Venus en Mars) en gaat zijn effect op ons hebben in het komende weekend. Op www.spaceweather.com zeggen ze dat er een 30% kans is dat dat gaat gebeuren, maar de gevoeligen onder ons hebben het effect al waargenomen nietwaar?

Das een boel cijfers en feiten, maar wat betekent dit nou eigenlijk? Het zal best vervelend zijn voor elektriciteit en satellieten enzo, maar wat is het effect op ons?
Na al het ontladen, weg doen en loslaten, is het nu tijd voor de tegenovergestelde beweging, tijd om op te laden!
Voor mij voelt het nu even kalm, alsof de energie zich een beetje teruggetrokken heeft, net als de zee doet voor deze ons trakteert op een grote golf.
Die golf komt er dus aan. Het zal geen gigantische golf zijn, geen schokgolf, dus we worden niet zomaar omvergeblazen, het is meer een langdurige oplaad periode.
(dus ook als je wel omvergeblazen wordt ..je hebt alle tijd om op te krabbelen)
Maar...dit zegt nóg niks over het effect dat het zal hebben op ons.

Maar er is natuurlijk ook niet maar één effect..we leven op de planeet van de vrije keus.
Dus, hoe dit weekend voor jou gaat zijn, dat is een keuze. Net als alle reacties op alles een keuze is.
We hebben die keuze - natuurlijk - altijd gehad, ook bij elke flare, maar er is echt iets veranderd.
De Venus transit heeft echt de vrouwelijke kracht gemanifesteerd.
Het gevecht dat we voelen tussen onze vrouwelijke en mannelijke kanten is duidelijker geworden. (en dan heb ik het natuurlijk niet over de mannen en de vrouwen, want iedereen heeft beide krachten in zich)
Dat betekent dat we de een nieuwe balans aan het zoeken zijn, en daarom voelen we dis-balans.
Onze onderdrukte kanten komen naarde oppervlakte.
' Alles dat we niet zijn'  komt naar boven om plaats te maken voor wat we zijn..alweer.

Mijn advies is om ' alles dat je bent' te vieren.
Heb alles lief dat naar boven komt..ook dat wat je loslaat, hou er toch van, het heeft je vast en zeker gediend tot nu toe.
Wéés het vrouwelijke principe, houd van je zorgzame kant die je hierdoorheen zal helpen.
Alles en iedereen heeft je liefhebbende zorg nodig.

En zoals ik zei, Venus en Mars zullen ook het effect van de CME voelen, de vrouwelijke en mannelijke planeet!
Dus, dit weekend zal zeker over die balans gaan!
Dus vecht niet met je zelf, maak geen ruzie met je partner (uiteindelijk dezelfde energie) ...wat er ook gebeurd..ga er liefdevol mee om.
Geef anderen wat je zelf wilt ontvangen...en doe dat letterlijk. Als je wilt dat iemand je goed behandelt, behandel die ander dan zo goed. Als je meer respect of aandacht wilt, geef dan meer respect en aandacht. Als je meer liefde wilt, geef dan meer liefde.
Je zult zien..dat werkt fantastisch!

Nu, wetende dat het weekend hobbelig en intens zal worden, zou ik je het volgende willen vragen te doen;
Ik wil je vragen om bewust de moeite te nemen om naar mensen te glimlachen. Mensen die je tegenkomt, mensen die je passeert..iedereen.
Jouw glimlach geeft ze misschien net de kracht om ze erdoorheen te helpen.
Jouw glimlach zal ze wellicht de liefde geven om lief tegen anderen te zijn.
Zullen we de wereld een beetje mooier maken?
Espavo..heb een liefdevol weekend!

Inge

foto: Frank Moore


zondag 10 juni 2012

Venus tranen (Nederlands)





Jeetje mineetje wat zitten we in een Venus flow!
Sommigen beleven een prachtige en happy flow, maar ik geloof dat velen van ons een heel ander soort flow beleven, het stromen van tranen..
Ik hoor en lees en zie niet anders dezer dagen..
Zelf eergisteren bij de start van het voetbaltoernooi, de Griekse en de (Nederlands) Russische coaches al in tranen voor de wedstrijd!
(ben benieuwd hoeveel tranen er gevloeid zijn na het verlies gister)
Veel mensen, connecties op facebook schrijven over hoe ze steeds maar huilen. Hoe ze in het openbaar ineens zitten te huilen.
Vrienden vertellen dat ze bijna niet kunnen ophouden met huilen dezer dagen.
In het Engels zeggen ze 'crying your heart out' maar misschien is het beter om te zeggen 'crying our hearts open'?

Dan heb je natuurlijk ook blije tranen; het huilen dat voortkomt uit het voelen of zien van pure schoonheid..
Dat doe ik ook de hele tijd..als ik mooie facebook posts lees bijvoorbeeld of als ik iemand heel zuiver zie zijn op tv (zelfs reclames kunnen dat zijn) maar vaker krijg ik dat soort gevoel van muziek.
Deze week keek ik naar de registratie van het Pinkpop concert van The Kyteman Orchestra en de passie van Kyteman (de dirigent Colin Benders) en ik schoot steeds weer vol.
(zie link hieronder)
Zijn passie is zo rauw en het is alsof hij de muziek ter plekke baart.
Een andere band die me regelmatig in tranen heeft is de Red Hot Chili Peppers..hun muziek stroomt over van liefde en passie en plezier!
I houd er van om zo geraakt te worden door muziek...daar gaat mijn hart van open.

Huilen is ontladen, nietwaar?

Misschien is dat dus wel wat de Venus transit ons gebracht heeft..een tijd om te ontladen?
Misschien was haar energie wel zoals die van een moeder...ons vertellend dat het in orde is..alles komt goed, en misschien geloven we haar wel..en misschien voelen we daarom nu wel ruimte om het er allemaal uit te laten stromen..
De confrontatie met alle zooi die we al jaren meeslepen, maar niet echt van ons is, brengt ons een spanning, opluchting en opwinding.
Die spanning en de opwinding lijken gek genoeg erg op elkaar, en ik vind het vrij makkelijk om die spanning om te zetten naar opwinding. Een kwestie van bewustzijn en het een klein beetje shiften, zodat het anticipatie wordt en blijheid. Kleine stap..echt waar.
En dan heb je nog die opluchting, en daar ligt angst heel dicht bij.

Altijd weer die verrekte angst....

Kijk, als we klaar zijn met huilen voelen we meestal opluchting (misschien wel het nut van huilen) maar deze opluchting zet zich vrij gemakkelijk om in angst...omdat de opluchting voortkomt uit het loslaten, en uit loslaten ontstaat ruimte..maar ruimte voor wat?
Het is heerlijk om oude ideeën, gewoonten en geloofssystemen los te laten, maar wat komt er voor in de plaats??
We zijn zo bang voor dat onbekende, zo bang dat we veel liever onze ouwe zooi vasthouden, want dat is in iedergeval bekende zooi!
Dan weten we tenminste waarom we ongelukkig zijn, waarom we ons leeg voelen en miserabel.
Dat zal ook de reden wel zijn dat we er soms zo pissig van worden als iemand zegt..je moet het loslaten..

Dus, als je (gáán we weer) loslaat...wat dan?

Als we bang worden van de ruimte die we creëren, waarom nemen we het dan niet in eigen hand en creëren we wat we willen?
Die macht héb je namelijk...wij zijn degenen die onszelf creëren. (en keer op keer opnieuw als het nodig is..wees niet bang om het fout te doen..fouten bestaan immers niet, er is alleen maar leren)
Dus wat je nu moet doen is kiezen wie je bent.
Jij bent de baas.
De ruimte die het loslaten van 'dat wat jij niet bent' schept, verlangt ernaar om gevuld te worden met 'dat wat je werkelijk bent'.
Ik kies ervoor die ruimte te vullen met liefde en plezier. Alles dat ik kan bedenken komt daar op neer..liefde en plezier.

Dat is wat ik voor iedereen wens.
Love & joy
Inge


Voor de Pinkpop registratie ga naar deze site:
http://3voor12.vpro.nl/luisterpaal/playerpage.program.14284341.html
Enjoy in joy!!

Venus tears (English)








My oh my did Venus put us all in a flow!
Some may be experiencing a wonderfull and happy flow, it seems that a lot of us are having a whole different kinda flow, the streaming of tears...
Its all I hear and see these days, tears..
Even the day before yesterday with the start of the soccertournament, the Greek and (Dutch) Russian coach in tears before the game!
(wonder how many cried after loosing yesterday)
Many people, connections on facebook writing about how they can't stop crying. How they just break down in tears in public.
Friends tell me stories of crying their hearts out.
Crying their hearts out....or maby we should say..crying their hearts open?

Then there is also good-crying ofcourse; the crying you do for feeling or seeing or hearing sheer beauty..
I also do that all the time..when I read great messages on facebook for example, or see someone being pure on tv (even commercials do the trick) but more often then not its because of music for me.
This week I was watching the Pinkpop concert by The Kyteman Orchestra, and the passion of Kyteman (the conductor Colin Benders) reduced me to tears all through the concert..
(see link below)
His passion is so raw..its like he is personally giving birth to the music.
Another band that brings me to tears on a regular bases are the Red Hot Chili Peppers, their music oozes love and passion and joy!!!
I love being moved by music..it truely opens my heart.

To cry is to release, right?
So maby thats what the Venus transit brought us..a time to release?
Maby her energy came to us like a mom..telling us that its all okay..that everything will be fine, and maby we believed her..and maby thats why we all feel the opportunity to just let it all out.
The confrontation with all the stuff we have been schlepping around, but is not really ours, is bringing anxiety and relief, exitement.
Anxiety and excitement are almost the same and I find it quite easy these days to turn my anxiety to excitement. A matter of being aware of it and shifting it slightly so it becomes excitement and anticipation. Small step..really.
Then there is the relief, and very close to relief is fear.

Always the darned fear...
See..if we are done crying, mostly we feel a sense of relief (the whole point of crying I guess) but this relief quite easily turns to fear...because the relief stems from letting go, and letting go makes space, but space..for what?
It is great to let go of old ideas, habits and belief systems...but what is gonna take its place?
We do so fear the unknown. We fear it so much, we are more then willing to hold on to old shit, just because it is at least shit we understand!
At least we know why we are unhappy, unfullfilled and miserable.
Thats probably why a lot of us get pissed off when we are told to..let go..


So, you let (friggin) go... now what?
If we fear the space we have now created, why don't we just take control and create what we want instead?
We are in control of that you see...we are the ones that create us. (Over and over if need be..so don't fear mistakes..cause there are no mistakes, there is only learning)
So the thing to do now, is create who you choose to be.
You are in charge.
The space that this doing away with 'that what you are not' is longing to be filled with 'that what is truely you'.
I choose to fill the space with love and joy. Everything that I can think of boils down to that, love and joy.

That is what I wish for all of you.
Love and joy.
Inge

For the whole Pinkpop gig go to this page:
http://3voor12.vpro.nl/luisterpaal/playerpage.program.14284341.html

Enjoy in joy!!

woensdag 6 juni 2012

Venus and Sun, a loveaffair..or.. (English)

So now Venus is in transit...moving across the sundisc in all her glory...so close to the powerfull sun.
What is the message in there?
See, Venus is the goddess ascociated with love and beauty, the feminine principles. The Sun represents leadership, creativity and is the male life force.
Suddenly that brings me to an image of this big hunk of a guy in the sky...and this foxy lady is walking past..
How can he not fall in love with this dainty younglady that flirtatiously passes by him, so close he can almost touch her...or even more then that..he touches her with his warmth.
Love..
I like that image.

Reality knocks on the door in a whole different way though...I hear many people are experiencing a real challanging time..
The energy is not kidding around these days.
On the 3rd of June the sun unleashed an M3-class flare and it was a fierce one. On spaceweather.com they even said it had the effect of a tsunami on the sun. Nothing gradual about that one!
Woopla! It shoot up, and we are now noticing its effect clearly!
Strange and unexpected stuff is happening..money drains away, certainties dissolve, solid stuff turns to dust.
There's probably a lot of fighting going on, bickering, stupid, useless back and forths...
Break ups, ending of friendships and love-relations, jobloss, houselease problems etcetera.
Kinda hard to keep your focus on the good stuff huh?

Hard as it may seem, its now more important then ever to keep your focus on the changes, letting them come (even welcome) as smooth as possible.
In order for that to happen you should give up resistance..I know, thats not easy.
Have you seen the Harry Potter movies? I think it was in part two where Harry, Ron and Hermione got tangeled up in a weed called Devil's Snare...and ofcourse Hermione knows, that in order for the weed to loose its grip on you, you have to totally relax, give up the struggle.
She does that, and is released, Harry follows her lead in full trust and is also free...Ron however totally panics and can only escape because Hermione knows another spell.
What we need to do..is be Hermione, be in our knowing and let go.
If you can't do that, then at least be Harry and be in trust and knów all will be well.
Let's not be Ron okay?

Lets not panic, lets see if we can find the focus again, the trust..the knowing.
For some it may mean 'think positive', for me that doesn't cut it. Thinking positive is in fact saying that the situation is negative and that positive thinking is needed to couter that. So actually you focus on the negative. (and to what you pay attention to..grows)
For me, in order for it to work, I need to know that it is all good. Knów..not accept, for accepting is also focussing on the need for something different. 
That probably makes me Harry, because in order for me to know..I listen to people I trust completely...and let them be my Hermione.
For me these people are for example Dee Wallace, Jim Self and Suzy Miller...and Hermione.
So...even while it is raining..drizzeling..I will go out for a walk, and listen to what they tell me.
These teachers (guiding lights)  all have their own - free of charge - radioshow on The Awakeningzone, exept for Hermione ofcourse, but i'm sure that if she would have had her own show, her message right now would be: ''let go...trust and let go''
 



Inge




 


Venus en de zon, een liefdesaffaire..of..(Nederlands)

Dus, Venus is nu op reis..voor de zonneschijf langs in al haar glorie...zo dichtbij de krachtige zon.
Wat is de boodschap daarin?
Venus is natuurlijk de godin van schoonheid en liefde, het vrouwelijke principe. De zon staat voor leiderschap, creativiteit en de mannelijke levenskracht.
Ik krijg ineens een beeld voor ogen van een enorme hunk van een vent..en een foxy lady die langs paradeert.
Hoe kan hij nou niet valen voor de charmes van deze lieftallige jongedame die hem flirtend passeert...zo dichtbij dat hij haar bijna kan aanraken...sterker nog..dat haar haar aanraakt met zijn warmte.
Liefde.
Das een mooi beeld.

Maar de werkelijkheid klopt aan mijn deur op een heel andere manier, en ik hoor dat meer mensen een behoorlijk uitdagende tijd meemaken.
De energie is niet kinderachtig momenteel.
Op de 3e juni liet de zon een M3-klasse flare vliegen en het was een enorm felle. Op Spaceweather zeiden ze dat de flare een tsunami-achtig effect had op de zon. Niets middelmatigs aan hoor!
Woepla! Het knalde eruit..en we voelen nu dat effect erg duidelijk. 
Rare onverwachte zaken dienen zich aan..geld loopt als water weg door onze vingers, zekerheden lossen op, vastigheid verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Er wordt vast en zeker veel ruzie gemaakt, gekat en gezeur, eindeloze zinloze discussies.
Mensen gaan uit elkaar, het einde van vriendschappen en liefdesrelaties, baanverlies, problemen met de huurbaas et cetera.
Best moeilijk om dan te focussen op de goede dingen in het leven nietwaar?

Hoe moeilijk het ook lijkt, het is nu belangrijker dan ooit om je focus daarop te hebben, de veranderingen te verwelkomen, zo soepel mogelijk te aanvaarden.
Om dat te laten lukken, is het nodig om je verzet op te geven..ik weet het, ook niet makkelijk.
Heb je de Harry Potter films gezien? Ik geloof dat het in het 2e deel was, waar Harry, Ron en Hermelien terecht komen in een plant die Duivelsstrik heet...natuurlijk weet Hermelien, dat je, om er heelhuids uit te komen de strijd ertegen moet opgeven, helemaal moet ontspannen.
Zij doet dat en is meteen vrij. Harry vertrouwt haar volledig, doet wat ze zegt en is ook bevrijd...Ron raakt helaas in paniek en kan alleen maar ontsnappen omdat Hermelien nog een spreuk weet.
Wat wij moeten leren is Hermelien zijn..wéten en loslaten.
Als je dat niet kunt, wees dan in iedergeval Harry en vertrouw..vertrouw volledig en laat los.
Laten we vooral niet Ron zijn oke?


Raak ook vooral niet in paniek, laten we es zien of we die focus niet terug kunnen vinden..ons wéten.
Voor sommigen betekent dat misschien 'positief denken'..maar dat voldoet voor mij niet. Positief denken is iets dat je doet als de situatie kennelijk negatief is, en dat je positief moet denken om dat tegen te gaan. Dan focus je dus eigenlijk op het negatieve. (en dat waar je aandacht aan geeft..groeit)
Wat ik nodig heb is wéten dat alles goed is. Weten, niet accepteren ...want accepteren is ook willen dat het anders zou zijn.
Dat maakt mij dus denk ik Harry, want om te weten luister ik naar mensen wiens oordeel ik volkomen vertrouw, en zij zijn dus eigenlijk mijn Hermelien.
Deze mensen zijn bijvoorbeeld Dee Wallace, Jim Self en Suzy Miller.. en Hermelien.
Dus..zelfs nu het regent, ga ik maar wandelen en luisteren naar wat zij nu te vertellen hebben.
Deze leraren - lichtjes in het duister - hebben allemaal hun eigen radioprogramma op The Awakeningzone, behalve Hermelien natuurlijk , maar ik ben er zeker van, als ze al een show zou hebben gehad, ze ons allemaal zou zeggen: ''Laat los...vertrouw en laat los''

Inge


vrijdag 1 juni 2012

Downloaden en loslaten (Nederlands)

Heb jij ook zo'n raar gevoel?
Het is moeilijk te beschrijven wat ik voel, want het is nieuw voor me..ik zal het proberen...
Het voelt alsof ik in een kamer ben zonder zwaartekracht, maar tot nu toe zat ik stevig vast in de veiligheidsriemen.

Volgens mij is het 'houd uw veiligheidsriemen vast' -lampje uit gegaan en zijn we vertrokken..alsof ik uit mijn stoel wordt getild...een soort van zweven, en ik weet niet zo goed hoe ik mezelf nu moet besturen.
Heel veel, en ik bedoel echt héél veel dingen waarvan ik altijd zeker was, zijn veranderd..zoals die zwaartekracht.
Nee, ik bedoel niet dat ik daadwerkelijk leviteer..maar het zou me niet eens heel erg verbazen als dat wel zou kunnen, maar ik weet alleen nog niet hóe..zo raar voelt het!


De afgelopen nachten in mijn hoofd - of mijn hersenen, m'n brein, kweenie zeker - voelde alsof het zoemde.
Ik wéét dat zoemen een geluid is, maar ik bedoel wel wat ik zeg, ik vóelde dat geluid.
En omdat je hersenen altijd geneigd zijn dingen begrijpelijk te maken, kreeg ik er een beeld bij.
In films zie je wel eens (Matrix, Stargate) dat computers op hol slaan..dan zie je allemaal nummers, letters, codes, die allemaal voorbij razen door het beeld.

Ken je dat? Dat het zo snel voorbij raast dat je het niet kunt lezen of ontcijferen...je kunt alleen wachten tot het stopt.
Dat had ik gisternacht..kláárwakker tot 4.30 's morgens.
Als je er op zou staan dat ik het een naam geef, zou ik zeggen het voelde als een brein download.
Ik beschreef deze ervaring aan mijn - zéér nuchtere - partner, en wat heel bizar was..vanmorgen zei hij dat hij vannacht hetzelfde had ervaren.


2012 is een hele happening aan het worden hè? 
De veranderingen zijn echt, dat verhaal van The Matrix lijkt er helemaal niet zo gek ver naast te zitten, het voelt alsof we uit een wereld stappen die ontworpen was voor de massa (een voorgeschreven realiteit waar we het over eens waren geworden) en nu zijn we er klaar voor om onze eigen matrix te gaan creëren, onze eigen wereld, onze eigen realiteit.
Iets nieuws creëren gaat altijd hand in hand met het afschaffen van het oude, en daaruit ontstaat nog altijd ongemak, pijn en verdriet voor sommigen.
Het nieuwe kan niet binnenkomen als de oude zaken er nog steeds rondhangen...een nieuw leven kan alleen binnenkomen als er ruimte voor is..en om ruimte te maken, moeten we de zaken die we niet meer nodig hebben, die ons niet dienen opruimen.



Loslaten kan heel moeilijk zijn. Het loslaten van gewoonten en geloofssystemen maakt mensen boos, ze voelen zich bekritiseerd.

Het loslaten van oude patronen, dat betekent dus dat mijn oude ik niet goed genoeg is? In dit eindeloze proces van zelfacceptatie zeg je me nu dat ik het moet loslaten?!
Natuurlijk is dat niet omdat je niet goed bent zoals je bent, of omdat er iets mis met je is...het dient je alleen niet om het vast te houden.
Waarom bagage meenemen die je niet nodig hebt?
Kijk, laten we zeggen dat je de geweldigste supermooie warme winterjas hebt, de mooiste die je ooit gezien hebt. En dan boek je een reis naar een tropisch eiland...zou je de jas dan meenemen?
Natuurlijk niet! Maar dat zegt niets over hoe mooi die jas is toch? Hij is nog steeds beeldschoon...alleen helemaal niet nuttig daar waar je naartoe gaat!


Relaties, een baan, ideeën en idealen...die kunnen allemaal als die jas zijn.
Je kunt ze meenemen..maar misschien reist het veel lichter als je em loslaat...


Liefs,
Inge


Downloading and letting go.. (English)

Have you been having this strange feeling too?
Its seems very hard to describe this feeling because it is a new feeling for me..i'll try to describe it ..
Its like I am in a room where there is no gravity, but untill now I have been tightly strapped in with a (all over the body-) safetybelt.
I think that the 'please keep your seatbelt fastened'- light has turned off, and we are off...its like I have been lifted out of the chair..floating around kinda of, and I am not sure how to steer myself now.
A lot, and I mean a lot of things that I have always been sure of have now changed, like the law of gravity.
No I don't mean that my actual body is now levetating...but it would not totally amaze me if that was actually possible, we just haven't mastered it yet...tháts how crazy this feels!

The past few nights my head - or my mind, or my brain..i'm not sure - was feeling like it was buzzing.
I knów 'buzzing' is a sound, but I do mean what I say..its like  I was feeling that sound.
And since the brain will always try to make sense out of unsensible stuff, it gave me an image to go with it.
In the movies (Matrix, Stargate) you sometimes see a computer going haywire....you see all kinds of codes, numbers, letters just rushing by on the screen.
You know? They rush by só fast that its impossible to make sense of them...so you just sitt it out.
Thats what I was experiencing all night yesterday...wide awake untill 4.30 in the morning.
If you would twist my arm to give it a name, I would say it felt like a braindownload.
I described this feeling to my (extremely down to earth) partner, and what almost freaks me out..this morning he said he felt the same last night.

This 2012 is turning out to be quite the experience don't you think?
The changes are real, this movie The Matrix obviously was not at all just a story, it really kinda feels like we are stepping out of a world that was created by and for the masses (a reality prescribed and agreed upon) , and we are now learning ready to learn how to create our own matrix, our own world, our own reality.
Creating something new always goes hand in hand with abolishing the old, and that still creates discomfort and pain and sadness for some.
The new can not come in with the old paradigms still being in place...a new look on life can only fully be integrated when there is room..and for there to be room, we still need to clear out all the stuff that no longer serves us.

Letting go can be hard. Letting go of habits and beliefsystems is pissing people off, they feel criticised.
Letting go of old stuff, does that mean the old me isn't  not good enough? In the middle of this endless  process to accepting myself that I have been trough, you tell me to let go?
Ofcourse its not because you are not good enough, or because there is someting wrong with you...its just that it doesn't serve you anymore.
Why take luggage with you that you do not need?
Lets say you have the most awesome wonderfull warm wintercoat...the most beautifull coat you ever saw. Then you take a trip to a tropical island..would you take that coat with you? Ofcourse you would't! That does not say anything about that coat you see? Its still gorgeous...just not of any use to you there!

Relationships, a job, ideas and ideals...they can all be like that coat.
You can hang on to them..but maby, just maby you would travel more lightly if you just let go...

Love
Inge