woensdag 13 augustus 2014

Changes...leaps and bounds (English)

May..I just saw my last blog was in may...thats a long time ago, yet it seems like it was last week.
What the heck is going on with time? It seems to have picked up some serious pace.
And no, its not just me getting older...I hear kids talking about it too. Time must definitly be speeding up...or our pernception is making it more compact, I don't know what is going on.
Its scary though...how fast life is flashing by....woosh, here come august..and woosh...its the 14 th!

Thats not what I came out of my warm bed to write about though.
As soon as my head hit the pillow, it dawned on me, that I have heared a lot of people, (and read a lot of my big international group of facebook connections), talking about feeling alone today.
Feeling alone, being very ....sovereign.
The realisation of being alone, alone-ness -  not to be confused with loneliness  - seems to be extremely present.
Ofcourse there was the sad news of Robin Williams (may he forever rest in love and peace) , who probably experienced the same, I don't know. And I wil not join in the speculating, but I do know it shook us...it rattled us.
He made us all look at our alone-ness.
How do we deal with it, how do we perceive it?
Are we okay to be alone, or does it make us feel lonely?

And then, I realised, that for all this alone-ness, there has to be a counterbalance. The universe never leaves stuff hanging in disbalance.
So...if the alone-ness is just one side of a coin...what is on the other side?
Well..there is only one thing to counterbalance alone-ness...and thats together-ness.
Yeah? Must be..right?
And, I must say..its also what I have experienced the past weeks. That we are more inter-connected, we are more and more together. The suffering that is evident in the world today, is not just visable, but it hits us right in the gut....people react from their core. Hate, anger, judgement, opinions....its everywhere..
But, another thing I see everywhere, is the love, the kindness, the open-hearted-ness, the open arms...
More and more people are speaking up for love...and tolerance, and sharing ..we are one.
One people, one planet, one love.

The two sides of the coin...both present, both real. And ony when you acknowledge both sides, there is balance.
Alone and together.
We are developing a sense for both being the same. For having both be equally important.
As within, so without.

Alone, is being inside yourself. Having only yourself for compagny.
Together is outside yourself, having the company of (all) others.
As within, so without.

When you are alone, inside you...there is one thing that is most important, and that is loving yourself.
When you are together, with the world...its most important to love the world.
As within so without.

If you want to make the world a better place..start with the wonderfull person in the mirror!
And the place to start...is loving yourself.
Love yourself and love yourself some more...only then can you truely be together.
The more you love yourself, the less room that leaves for fear.
So, fill your space with love...so you get more space, to fill with love.

Its a balancing act we are learning.
It takes time.
Love yourself enough to grant yourself space for this time.
(and fill that space with love....see how this will spiral up?)

Mucho love
Inge


Veranderingen...met horten en stoten (Nederlands)

Mei...ik zag net dat mijn laatste blog in mei geschreven is, dat is erg lang geleden, maar het lijkt vorige week. Wat is er in vredesnaam aan de hand met de tijd? Het lijkt erg behoorlijk veel sneller te gaan. En nee, dat is niet alleen maar ik die ouder wordt, want ik hoor ook kinderen erover praten. Tijd moet dus haast wel sneller gaan..of onze perceptie wordt compacter? Ik weet het niet..
Het is wel beangstigend...hoe snel het leven voorbij flitst...hoepla, alweer augustus, en hoepla..alweer de 14e!

Maar, ik kwam niet uit mijn warme bed om daarover te schrijven.
Toen mijn hoofd net het kussen raakte, bedacht ik me, dat ik een heleboel mensen heb horen praten (of schrijven in het geval van mijn facebook connecties) over 'alleen zijn' vandaag.
Alleen voelen, heel erg ...soeverein zijn.
De realisatie van alleen-zijn - niet te verwarren met eenzaamheid - lijkt extreem aan de orde te zijn.
Natuurlijk was daar het verdrietige nieuws van de dood van Robin Williams (moge hij rusten on liefde en vrede) die waarschijnlijk hetzelfde voelde, al weet ik dat niet. Ik ga niet speculeren, maar ik weet wel dat het ons raakte..het raakte velen diep.
Hij maakte dat we allemaal eens goed keken naar dat alleen-zijn.
Hoe gaan we daar mee om, hoe ervaren we ons alleen-zijn?
Kunnen we daar goed mee omgaan..of maakt het dat we ons eenzaam voelen?


En toen realiseerde ik me, dat er voor al dat alleen-zijn een tegenwicht moet zijn. Het universum laat nooit zomaar iets in disbalans hangen.
Dus, als alleen-zijn maar één kant van de medaille is, wat is dan de andere kant?
Nou..er is dacht ik maar één ding dat tegenwicht biedt aan alleen-zijn, en dat is samen-zijn.
Toch? Moet wel toch?
En, ik moet zeggen, dat dat precies is wat ik de laatste weken ervaar. Dat we onderling steeds sterker verbonden zijn, meer en meer samen. Het lijden dat zo duidelijk aanwezig is in de wereld, is niet alleen zichtbaar, het raakt ons in de kern, en mensen reageren vanuit die kern. Haat, boosheid, oordeel, meningen..ze zijn overal.
Maar wat ik óók overal zie, is de liefde, vriendelijkheid...tolerantie en het delen...we zijn één.
Eén mensheid, één planeet, één in liefde.

De twee zijden van de medaille..allebei hier, en allebei tastbaar. En alleen als we beide zijden erkennen is er sprake van balans.
Alleen en samen.
We zijn een bewustzijn aan het ontwikkelen waarin de twee hetzelfde zijn. Even belangrijk.
'As within, so without'

Alleen is in jezelf zijn, alleen jezelf als gezelschap hebben.
Samen is buiten jezelf, het gezelschap van (alle) anderen.
'As within, so without'

Wanneer je alleen bent, in jezelf...is er één ding echt belangrijk, en dat is liefde voor jezelf.
Wanneer je samen bent, met de wereld...is het echt belangrijk om liefde te hebben voor de hele wereld.
'As within, so without'

Als je de wereld een mooiere plek wilt maken...begin dan bij die geweldige persoon in de spiegel!
En het beste startpunt is...houd van jezelf.
Houd van jezelf en houd nog meer van jezelf...want alleen dan kunnen we echt samen zijn.
Hoe meer je van jezelf houdt, hoe minder ruimte er overblijft voor angst.
Dus, vul je ruimte met liefde...en je maakt meer ruimte...om met liefde te vullen.

Het is een evenwichtsbalk waarop we leren lopen.
Dat kost tijd.
Houd genoeg van jezelf om jezelf hier ruimte voor te geven.
(en die ruimte vul je dan weer met liefde...zie je hoe dat omhoog spiraalt?)

Mucho love
Inge