woensdag 30 november 2011

Stilte

De laatste tijd, ik denk dat het is begonnen rond 11-11-11, merk ik bij mezelf en anderen, steeds meer de behoefte om te zwijgen. Het voelt alsof de details, die woorden zijn, minder belangrijk worden..het grote geheel is belangrijker aan het worden en daarbij past zwijgen?
Het is alsof mijn hart gehoord (gevoeld) wil worden...zonder tussenkomst van woorden die interpreteren, zonder zinnen die al of niet begrepen worden.

'' Toevallig'' was er deze week ook een tv programma, waarin de presentatrice in retraite ging, waar niet gesproken werd, en veel gemediteerd. Ze vond het moeilijk, ze voelde zich ongemakkelijk en kreeg pijn in haar rug bij de meditaties. Naar mate de dagen verstreken kon ze zich ontspannen, ontdekte ze dat ze beter naar zichzelf kon luisteren en leerde zich af te stemmen op (het hart van) anderen. (en zelfs de pijn in haar rug verdween nu en dan)
Al na een paar dagen stilte kún je dus weer leren luisteren naar je hart..naar hoeveel de stilte te vertellen heeft.

Eenmaal buiten de poort van het centrum was de confrontatie met haar normale leven groot...het lawaai, het gedoe, overal...altijd..
Ze kreeg de neiging zich op te sluiten...te mediteren...naarstig zoekend naar die stilte.
Zó snel dus is de drukte af te leren..zo snel is de stilte je weer eigen.

Zou het niet prachtig zijn als alles eens een paar dagen stil werd...geen computers, geen tv, geen wasmachine geen radio. Geen auto's, geen vliegtuigen geen bus en geen trein.
Geen gepraat.
Gewoon...stil.
Wat zou het je brengen?

Liefs,
Inge


Geen opmerkingen:

Een reactie posten