maandag 27 augustus 2012

Achtbaan ritjes (Nederlands)

Er is veel geschreven over de rollercoaster waar we ons in bevinden het afgelopen jaar, en dat de laatste weken geintensiveerd lijkt.
En het is waar...we rollercoasteren naar boven, en dan vallen we weer - hartkloppingen - naar beneden met hoge snelheid, dan vliegen we door de bocht, en zoals dat gaat bij bochten, lijken we dan nog sneller te gaan. (dat heet middelpuntzoekende kracht, kracht zoekende naar het centrum) 

Het was moeilijk om hier iets zinnigs over te schrijven, het beschrijven van zo'n dolle rit is iets makkelijker als je er afstand van kunt nemen, en die afstand heb ik nu.


Mensen vragen, ' hoe gaat het met je ' en ik antwoord ze dan dat het op en neer gaat.
Maar, wat betekent dat nou eigenlijk? Hoe leg je die achtbaan-rit uit?
Dat je van gelukkig naar ongelukkig gaat? Van functionerend naar niet-functionerend? Niet zo simpel toch?
Hoe beschrijf je werkelijk dat 'op en neer' gevoel?

Zoekend naar het antwoord, kwam ik uiteindelijk op het antwoord dat het - natuurlijk - allemaal energie is.
Ik weet het ik weet het, alles is energie, dus hoe zou het iets anders kunnen zijn, maar in dit geval gebruik ik de term energie als; 'de beweging, de stemming die ons allemaal lijkt te beïnvloeden'
Snap je?
Veel van jullie, mijn lieve lezers, vertellen me dat jullie mijn blog zien als een soort weerbericht voor de energie...een interpretatie voor de beweging, de stemming. 
Wat voor weer was het de afgelopen weken?

De afgelopen waren mijn 'energie-stemmings-wisselingen' rijkelijk aanwezig. De ene minuut liep ik op roze wolken, blij als een kind, wetende dat alles perfect en prima was in de wereld. De volgende minuut voelde ik me neerslachtig en gedeprimeerd, niet wetende hoe ik me ooit nog vrij en licht zou kunnen voelen...naar huis willen..geen taak meer voor mezelf ziend..
Er waren momenten dat ik me zorgen maakte over geld, mijn relatie, mijn kinderen...en er waren momenten dat ik wist dat alles precies was zoals het moest zijn, en alles dus in perfecte orde was.
In beide staten van zijn, was er steeds een hele andere laag...een diep weten, een constant. Een kalmte die onder de oppervlakte zit, en waar ik me elk moment mee kon verbinden.
Ik heb altijd geweten van die laag en kon me er ook wel vaak mee verbinden, maar nu lijk ik mezelf op elk moment te kunnen observeren, op elk gekózen moment.

Is dat de shift? Is dat de nieuwe Aarde? Zijn we d'r?

Want, terugkijkend, zie ik dat het geen donder uitmaakt of ik me zorgen maak of niet; de wereld blijft draaien, de zon komt op en gaat onder, we hebben een dak boven ons hoofd, voedsel, kleren - en mijn eigen hoogst irritante favoriete zorg; dat eeuwige geld - er blijkt altijd weer voldoende te zijn om te betalen wat betaalt dient te worden.
Het komt dus allemaal neer op perceptie, hoe beschouw je de wereld, en perceptie is een vrije keuze.
Zoals Albert Einstein zei; '' Een van de belangrijkste beslissingen die je in je leven moet maken, is of je in een vriendelijk of vijandig universum leeft''

Ik kies ervoor om het universum, de wereld, mijn lichaam te zien als vriendelijk.
Keer op keer. (blijf oefenen!)
Wat is jouw keuze?
 
Liefs,
Inge

3 opmerkingen:

  1. Het is de beleving die bepaalt waarvan je deel uit maakt en de werkelijkheid laat zien of niet. We zien afbrokkeling van materialistische imperiums, het loslaten van het oude onnatuurlijke en we zien de natuur transformerend haar werk verrichten ten opzichte van het herstel van de Aarde. Verschuivingen/transformaties we zitten er nog hevig in en we weten dat in het najaar de blaadjes gaan vallen en het oude afsterft om het nieuwe weer een kans te geven. Zo draait iedere cyclus steeds weer door. Een natuurlijke stroming waarbij het einde het nieuwe begin is.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Eric van der Zalm27 augustus 2012 om 09:21

    Het is een herkenbare situatie voor mij, zoals je dit beschrijft. Het lijkt erop alsof ik de laatste twee maanden al in een steeds heftigere roalercoaster ben komen te belanden, en de tijdsversnelling herkende ik vanaf het begin van dit jaar heel sterk. Een paar van mijn vrienden ervaren dit ook, en het is ons nog niet duidelijk hoe we hier het beste mee om kunnen gaan. Sommige proberen het door middel van gerichte meditatie en het gebruiken van bepaalde stenen zoals onyx of tourmalijn, en anderen proberen het door middel van dagelijks innemen van 5HTP . Vooralsnog denk ik dat de meditatie mij het meeste helpt om hier mee om te gaan.
    Wij zijn gevoelige wezens die elke vorm van verandering opmerken. Probeer positief te blijven, ook al lijkt het moeilijk in sommige tijden. We moeten door dallen gaan om de pieken te kunnen ervaren. De roalercoaster blijft doorrijden totdat we een middelpunt hebben bereikt wat bestaat uit rust en balans.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het is hoe dan ook een hele spannende tijd, ik ben blij dat ik er bij ben..deel van uitmaak :-)
    Inge

    BeantwoordenVerwijderen