Hello beautifull people!
Yeah, lets talk about the layers of the cake. Yes..cake..I much prefer that analogy to the onion one. The layers of the onion makes life sound so serious...and its not.
I do love onions though , wich reminds me...I really want to learn how to make a great onion bhajee one of these days.
But lets get back to the cake...with its base, and cream and layers and strawberries....or not, maby just chocolate..or cheesecake...
Hm....you know what, forget the onions, forget the cake...lets just focus on the layers here!!
Because everything seems layered lately. Sadness comes hand in hand with overwhelming gratitude. Anger and judgement seems to be accompanied with deep and real compassion.
More and more I seem to be experiencing two opposite feelings at the same time.
One second I can feel free and happy and limitless...and the next I can feel paralysed by all the boundries.
One minute I feel like I can take on the world and the next minute I wonder how I can even start my day.
One day I understand and know and feel the oneness of the universe and the next day I wonder how anyone could ever connect to the next person.
My wonderfully vibrantly powerfull magical beautiful sorceress me can be showing her face almost exactly at the same time my ugly unsuccessfull ill tempered badly educated me.
You know? Or is it just me going manic depressive?
Or maby all of it is going on at the same time and it is finding a balance..so everything is fine. Or should I say..so we are fine with everything?
Maby we are going to be, feel, experience, see and know all of it at the same time, and we are learning how to be in balance with it all...find neutral ground?
Thats not going to be easy..because we are very used to choosing; you are either this, or that....you either support something, or you are against it. You either want, or you don't want..
So are we learning to choose, feel, be and want it all?
Ofcourse that is not always practical...I mean, you either go somewhere, or you don't right? Or you would have to be able to be at different places at the same time...a concept I would not even rule out anymore.
Its exciting to be alive now isn't it? Or..isn't it...or is and isnt it?
Ooohh..this is so confusing!
I need balance.
Or cake.
Have a great weekend! (or not...its all fine)
Love
Inge

zaterdag 6 oktober 2012
De lagen van de taart (Nederlands)
Hallo mooie mensen!
Ja, laten we het eens hebben over de laagjes van de taart. Ja..taart...das een veel leukere analogy dan die van de ui. De lagen van de ui, dat maakt het leven zo serieus...en dat is het niet.
Ik houd van ui hoor, doet me eraan denken dat ik nog eens een geweldig recept voor onion bhajee moet opzoeken.
Maar laten we ons concentreren op de taart...met zijn bodem, romige laagjes en aardbeien..of niet, misschien alleen chocola, of kwarktaart....
Hm...weet je wat, vergeet de ui, vergeet de taart..laten we ons op die lagen concentreren!
Want alles lijkt gelaagd de laatste tijd. Verdriet komt hand in hand met overweldigende dankbaarheid. Woede en oordeel komen in gezelschap van diep en echt medeleven.
Vaker en vaker lijkt het dat ik twee tegenovergestelde emoties tegelijk beleef.
De ene seconde voel ik me vrij en gelukkig en grenzeloos...en de volgende seconde voel ik me verlamd door begrenzingen.
De ene minuut heb ik het gevoel dat ik de hele wereld aankan...en de volgende minuut weet ik niet eens hoe ik een begin aan mijn dag kan maken.
De ene dag weet ik en begrijp ik en voel ik de eenheid van het universum, en de dag erna weet ik niet hoe de ene mens zich ooit echt zou kunnen verbinden met de andere.
De geweldige kleurrijke krachtige magische mooie tovenares in mij, kan haar gezicht bijna gelijktijdig laten zien met mijn lelijke, onsuccesvolle, humeurige en slecht opgeleide ikke.
Herken je dat? Of ben ik gewoon manisch depressief aan het worden?
Of misschien gebeurd het inderdaad allemaal tegelijk en is er een nieuw evenwicht aan het ontstaan...een evenwicht waarin alles goed is. Waarin wij alles als goed ervaren.
Misschien gaan we alles tegelijk zijn, voelen, ervaren en zien en weten, en zijn we aan het leren hoe we daarbij in balans kunnen zijn...in een soort neutrale positie?
Dat zal niet eenvoudig worden, want we zijn erg gewend aan kiezen; je bent dit óf je bent dat...je bent ergens voor, of je bet er tegen. Je wilt iets, of je wilt het niet.
Wellicht zijn we dus aan het leren om het allemaal te willen, te voelen en te zijn?
Dat is praktisch gezien natuurlijk niet altijd mogelijk..ik bedoel, je gaat ergens naartoe, of je gaat er niet naartoe toch? Of je moet op twee plaatsen tegelijk kunnen zijn...een concept dat ik ook niet zou kunnen uitsluiten trouwens!
Het is een opwindende tijd waarin we leven nietwaar? Of niet..of wel en niet tegelijk?
Ooooh...dit is verwarrend!
Ik heb balans nodig.
Of taart.
Heb een fijn weekend! (of niet..is ook goed) Liefs,
Inge
Ja, laten we het eens hebben over de laagjes van de taart. Ja..taart...das een veel leukere analogy dan die van de ui. De lagen van de ui, dat maakt het leven zo serieus...en dat is het niet.
Ik houd van ui hoor, doet me eraan denken dat ik nog eens een geweldig recept voor onion bhajee moet opzoeken.
Maar laten we ons concentreren op de taart...met zijn bodem, romige laagjes en aardbeien..of niet, misschien alleen chocola, of kwarktaart....
Hm...weet je wat, vergeet de ui, vergeet de taart..laten we ons op die lagen concentreren!
Want alles lijkt gelaagd de laatste tijd. Verdriet komt hand in hand met overweldigende dankbaarheid. Woede en oordeel komen in gezelschap van diep en echt medeleven.
Vaker en vaker lijkt het dat ik twee tegenovergestelde emoties tegelijk beleef.
De ene seconde voel ik me vrij en gelukkig en grenzeloos...en de volgende seconde voel ik me verlamd door begrenzingen.
De ene minuut heb ik het gevoel dat ik de hele wereld aankan...en de volgende minuut weet ik niet eens hoe ik een begin aan mijn dag kan maken.
De ene dag weet ik en begrijp ik en voel ik de eenheid van het universum, en de dag erna weet ik niet hoe de ene mens zich ooit echt zou kunnen verbinden met de andere.
De geweldige kleurrijke krachtige magische mooie tovenares in mij, kan haar gezicht bijna gelijktijdig laten zien met mijn lelijke, onsuccesvolle, humeurige en slecht opgeleide ikke.
Herken je dat? Of ben ik gewoon manisch depressief aan het worden?
Of misschien gebeurd het inderdaad allemaal tegelijk en is er een nieuw evenwicht aan het ontstaan...een evenwicht waarin alles goed is. Waarin wij alles als goed ervaren.
Misschien gaan we alles tegelijk zijn, voelen, ervaren en zien en weten, en zijn we aan het leren hoe we daarbij in balans kunnen zijn...in een soort neutrale positie?
Dat zal niet eenvoudig worden, want we zijn erg gewend aan kiezen; je bent dit óf je bent dat...je bent ergens voor, of je bet er tegen. Je wilt iets, of je wilt het niet.
Wellicht zijn we dus aan het leren om het allemaal te willen, te voelen en te zijn?
Dat is praktisch gezien natuurlijk niet altijd mogelijk..ik bedoel, je gaat ergens naartoe, of je gaat er niet naartoe toch? Of je moet op twee plaatsen tegelijk kunnen zijn...een concept dat ik ook niet zou kunnen uitsluiten trouwens!
Het is een opwindende tijd waarin we leven nietwaar? Of niet..of wel en niet tegelijk?
Ooooh...dit is verwarrend!
Ik heb balans nodig.
Of taart.
Heb een fijn weekend! (of niet..is ook goed) Liefs,
Inge
zondag 30 september 2012
Harvest Moon and and Solarflare..(English)
What a night this has been! The full harvest moon, and an M-flare almost to the very minute the moon was perfectly full, (in my part of the world anyway) around 5 this morning.
I was wide awake! Were you?
The past weeks have been extremely destructive, but it seems to be setteling down a little now...there's a calm in the air. The dust is dwindeling down and now we see how fierce the storm has been..
We've been lifted up and smacked down, we were twisted and turned inside out, upside down, saw everyting in every possible perspective. And now we are kinda dizzy...what happened thusfar?
For me personally - and so it must be like that for a lot of you too - there has been a lot of letting go. Of old ideas, old friends, old habits, old ways and belief systems.
Well..maby letting go is not exactly right...energy does not go away, but it attaches itself to me differently. Repositioning.
Its been magical, its been hard (almost violent now and then) , its been a struggle and it has been like letting the light and the air in again. (wondering how I could have been without for so long)
The air and the light to me represents forgiveness, gentleness, kindness....knowing that there is no need for anything else. All emotion that is not love, all action that doesnt come from love, comes from fear. And fear comes from attachment...so if you can let go of the attachement, there is nothing to fear. If there is nothing to fear...there is only what is..everything in perfect devine order.
Now..thát brings me so much peace, and love, and the feeling of wholeness.
Sure...there is more to clear, thats why we are on this wacky planet right...to play the game of being a human being.
The harvest moon and the m-class flare last night are a huge kick in the behind for some! Specially the ones that kinda refuse to move...and that is going to bring out a whole lot of rage!
Short fuses all around the coming week! A lot of junk being released as water from a firehose...no dripping faucets these days!
Just be aware, know that its not personal, it is never personal...its just clearing out.
Just be aware, know that you can choose anything at any minute.
Be aware..turn up the light of love..shine bright, be the light!
And forgive them for their anger and their shouting, the vilence.
Forgive yourself when anger comes up within you.
Forgive, smile...and move on.
Love
Inge
I was wide awake! Were you?
The past weeks have been extremely destructive, but it seems to be setteling down a little now...there's a calm in the air. The dust is dwindeling down and now we see how fierce the storm has been..
We've been lifted up and smacked down, we were twisted and turned inside out, upside down, saw everyting in every possible perspective. And now we are kinda dizzy...what happened thusfar?
For me personally - and so it must be like that for a lot of you too - there has been a lot of letting go. Of old ideas, old friends, old habits, old ways and belief systems.
Well..maby letting go is not exactly right...energy does not go away, but it attaches itself to me differently. Repositioning.
Its been magical, its been hard (almost violent now and then) , its been a struggle and it has been like letting the light and the air in again. (wondering how I could have been without for so long)
The air and the light to me represents forgiveness, gentleness, kindness....knowing that there is no need for anything else. All emotion that is not love, all action that doesnt come from love, comes from fear. And fear comes from attachment...so if you can let go of the attachement, there is nothing to fear. If there is nothing to fear...there is only what is..everything in perfect devine order.
Now..thát brings me so much peace, and love, and the feeling of wholeness.
Sure...there is more to clear, thats why we are on this wacky planet right...to play the game of being a human being.
The harvest moon and the m-class flare last night are a huge kick in the behind for some! Specially the ones that kinda refuse to move...and that is going to bring out a whole lot of rage!
Short fuses all around the coming week! A lot of junk being released as water from a firehose...no dripping faucets these days!
Just be aware, know that its not personal, it is never personal...its just clearing out.
Just be aware, know that you can choose anything at any minute.
Be aware..turn up the light of love..shine bright, be the light!
And forgive them for their anger and their shouting, the vilence.
Forgive yourself when anger comes up within you.
Forgive, smile...and move on.
Love
Inge
Oogst Maan en een Zonnevlam..(Nederlands)
Wat een nacht zeg! De volle oogst maan en een M-flare bijna op exact hetzelfde moment dat de maan perfect was (in mijn deel van de wereld tenminste) rond 5 uur vanmorgen.
Ik was klaarwakker! En jij?
De afgelopen weken waren extreem destructief, maar het lijkt nu allemaal een beetje rustiger te zijn...er zit kalmte in de lucht. Het stof dwarrelt neer, en nu zien we hoe heftig de storm geweest is.
We zijn opgetild en neergekwakt, rondgedraaid en binnenstebuiten gekeerd, op de kop gezte, en zagen alles vanuit verschillende perspectieven. En nu zijn we een beetje duizelig...wat is er tot nu toe gebeurd?
Voor mij persoonlijk - en dus voor een heleboel anderen ook - is er veel losgelaten. Oude ideeën, oude vrienden, oude gewoonten, oude zienswijzen en oude geloofssystemen.
Nou, misschien is loslaten niet het goede woord, energie verdwijnt niet, maar het hecht zich op een andere manier aan me. Herpositionering.
Het was magisch, het was moeilijk (soms bijna gewelddadig), het was een strijdt en het was alsof het licht en de lucht weer winnen konden komen. (verwonderd over hoe lang ik kennelijk zonder was)
De lucht en het licht zijn representatief voor vergeving, mildheid, vriendelijkheid..weten dat er geen noodzaak is voor iets anders. Alle emotie die niet liefde is, alle actie die niet uit liefde voortkomt, komt voort uit angst.
En angst komt voor uit hechting. Dus als je je niet (aan een uitkomst) hecht, is er niets om angst voor te hebben. En als je geen angst hebt, dan is er alleen nog maar wat is..alles in perfect 'divine order'
Nou...dát geeft me een geweldig gevoel van vrede en liefde, en het gevoel van heelheid.
Túúrlijk is er altijd meer om op te ruimen, daarom zijn we op deze gekke planeet nietwaar..om het spelletje van 'de mens' te spelen.
Deze oogst/volle maan en die m-klasse zonnevlam afgelopen nacht was voor sommigen een geweldige schop onder hun achterste! Zeer zeker voor diegenen die weigeren in beweging te komen..en dat gaat weer een hoop woede met zich meebrengen!
Een hoop korte lontjes deze week! Een boel rotzooi zal als water uit de brandweerspuit komen, geen druppende kranen dezer dagen!
Dus, wees je er bewust van dat het niet persoonlijk bedoeld is, dat is het nooit..het is opruimen.
Dus wees bewust van je optie om opnieuw te kiezen, altijd weer.
Wees bewust..en draai je licht hoger en hoger...straal, wéés het licht!
En vergeef hun voor hun woede, hun geschreeuw en geweld.
Vergeef jezelf als deze woede in jou oplaait.
vergeef, glimlach...en ga verder.
Liefs
Inge
Ik was klaarwakker! En jij?
De afgelopen weken waren extreem destructief, maar het lijkt nu allemaal een beetje rustiger te zijn...er zit kalmte in de lucht. Het stof dwarrelt neer, en nu zien we hoe heftig de storm geweest is.
We zijn opgetild en neergekwakt, rondgedraaid en binnenstebuiten gekeerd, op de kop gezte, en zagen alles vanuit verschillende perspectieven. En nu zijn we een beetje duizelig...wat is er tot nu toe gebeurd?
Voor mij persoonlijk - en dus voor een heleboel anderen ook - is er veel losgelaten. Oude ideeën, oude vrienden, oude gewoonten, oude zienswijzen en oude geloofssystemen.
Nou, misschien is loslaten niet het goede woord, energie verdwijnt niet, maar het hecht zich op een andere manier aan me. Herpositionering.
Het was magisch, het was moeilijk (soms bijna gewelddadig), het was een strijdt en het was alsof het licht en de lucht weer winnen konden komen. (verwonderd over hoe lang ik kennelijk zonder was)
De lucht en het licht zijn representatief voor vergeving, mildheid, vriendelijkheid..weten dat er geen noodzaak is voor iets anders. Alle emotie die niet liefde is, alle actie die niet uit liefde voortkomt, komt voort uit angst.
En angst komt voor uit hechting. Dus als je je niet (aan een uitkomst) hecht, is er niets om angst voor te hebben. En als je geen angst hebt, dan is er alleen nog maar wat is..alles in perfect 'divine order'
Nou...dát geeft me een geweldig gevoel van vrede en liefde, en het gevoel van heelheid.
Túúrlijk is er altijd meer om op te ruimen, daarom zijn we op deze gekke planeet nietwaar..om het spelletje van 'de mens' te spelen.
Deze oogst/volle maan en die m-klasse zonnevlam afgelopen nacht was voor sommigen een geweldige schop onder hun achterste! Zeer zeker voor diegenen die weigeren in beweging te komen..en dat gaat weer een hoop woede met zich meebrengen!
Een hoop korte lontjes deze week! Een boel rotzooi zal als water uit de brandweerspuit komen, geen druppende kranen dezer dagen!
Dus, wees je er bewust van dat het niet persoonlijk bedoeld is, dat is het nooit..het is opruimen.
Dus wees bewust van je optie om opnieuw te kiezen, altijd weer.
Wees bewust..en draai je licht hoger en hoger...straal, wéés het licht!
En vergeef hun voor hun woede, hun geschreeuw en geweld.
Vergeef jezelf als deze woede in jou oplaait.
vergeef, glimlach...en ga verder.
Liefs
Inge
Abonneren op:
Posts (Atom)