Heb jij ook zo'n raar gevoel?
Het is moeilijk te beschrijven wat ik voel, want het is nieuw voor me..ik zal het proberen...
Het voelt alsof ik in een kamer ben zonder zwaartekracht, maar tot nu toe zat ik stevig vast in de veiligheidsriemen.
Volgens mij is het 'houd uw veiligheidsriemen vast' -lampje uit
gegaan en zijn we vertrokken..alsof ik uit mijn stoel wordt getild...een
soort van zweven, en ik weet niet zo goed hoe ik mezelf nu moet
besturen.
Heel veel, en ik bedoel echt héél veel dingen waarvan ik altijd zeker was, zijn veranderd..zoals die zwaartekracht.
Nee, ik bedoel niet dat ik daadwerkelijk leviteer..maar het zou me
niet eens heel erg verbazen als dat wel zou kunnen, maar ik weet alleen
nog niet hóe..zo raar voelt het!
De afgelopen nachten in mijn hoofd - of mijn hersenen, m'n brein, kweenie zeker - voelde alsof het zoemde.
Ik wéét dat zoemen een geluid is, maar ik bedoel wel wat ik zeg, ik vóelde dat geluid.
En omdat je hersenen altijd geneigd zijn dingen begrijpelijk te maken, kreeg ik er een beeld bij.
In films zie je wel eens (Matrix, Stargate) dat computers op hol
slaan..dan zie je allemaal nummers, letters, codes, die allemaal voorbij
razen door het beeld.
Ken je dat? Dat het zo snel voorbij raast dat je het niet kunt lezen of ontcijferen...je kunt alleen wachten tot het stopt.
Dat had ik gisternacht..kláárwakker tot 4.30 's morgens.
Als je er op zou staan dat ik het een naam geef, zou ik zeggen het voelde als een brein download.
Ik beschreef deze ervaring aan mijn - zéér nuchtere - partner, en wat
heel bizar was..vanmorgen zei hij dat hij vannacht hetzelfde had
ervaren.
2012 is een hele happening aan het worden hè?
De veranderingen zijn echt, dat verhaal van The Matrix lijkt er
helemaal niet zo gek ver naast te zitten, het voelt alsof we uit een
wereld stappen die ontworpen was voor de massa (een voorgeschreven
realiteit waar we het over eens waren geworden) en nu zijn we er klaar
voor om onze eigen matrix te gaan creëren, onze eigen wereld, onze eigen
realiteit.
Iets nieuws creëren gaat altijd hand in hand met het afschaffen van het oude, en daaruit ontstaat nog altijd ongemak, pijn en verdriet voor sommigen.
Het nieuwe kan niet binnenkomen als de oude zaken er nog steeds
rondhangen...een nieuw leven kan alleen binnenkomen als er ruimte voor
is..en om ruimte te maken, moeten we de zaken die we niet meer nodig
hebben, die ons niet dienen opruimen.
Loslaten kan heel moeilijk zijn. Het loslaten van gewoonten en geloofssystemen maakt mensen boos, ze voelen zich bekritiseerd.
Het loslaten van oude patronen, dat betekent dus dat mijn oude ik
niet goed genoeg is? In dit eindeloze proces van zelfacceptatie zeg je
me nu dat ik het moet loslaten?!
Natuurlijk is dat niet omdat je niet goed bent zoals je bent, of
omdat er iets mis met je is...het dient je alleen niet om het vast te
houden.
Waarom bagage meenemen die je niet nodig hebt?
Kijk, laten we zeggen dat je de geweldigste supermooie warme
winterjas hebt, de mooiste die je ooit gezien hebt. En dan boek je een
reis naar een tropisch eiland...zou je de jas dan meenemen?
Natuurlijk niet! Maar dat zegt niets over hoe mooi die jas is toch?
Hij is nog steeds beeldschoon...alleen helemaal niet nuttig daar waar je
naartoe gaat!
Relaties, een baan, ideeën en idealen...die kunnen allemaal als die jas zijn.
Je kunt ze meenemen..maar misschien reist het veel lichter als je em loslaat...
Liefs,
Inge
Goede geschreven en verwoord Inge ! :-)
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Eric, altijd fijn om een reactie te ontvangen!
BeantwoordenVerwijderenFijne dag!
Inge
Dankjewel...juiste moment..hoe fijn! xx
BeantwoordenVerwijderenFijn Karin!! Succes!
BeantwoordenVerwijderenInge